عکس پنگوسی

 

 

 

پنگوسی

پنگوسی : 

پنگوسی ها جزو ماهی های پر تحرک و درشت آکواریوم به حساب می آیند . این ماهی ها جزو خانواده Pangasiidae و جزو ماهی ها بومی شرق و جنوب شرقی آسیا و ماهی های خوراکی محسوب می شوند . در آکواریوم تا 45 سانتیمتر و در طبیعیت گاه تا 2 متر هم رشد می کنند . پنگوسی ها دارای دو گونه متفاوت هستند که یک گونه از آنها گوشتخوار و شدیدا مهاجم است و گونه دیگه گیاهخوار و صلح طلب . علامت مشخصه این دو گونه به این صورت است که پنگوسی های گوشتخوار سیاه رنگ هستند و باله پشتی آنها تیز و شبیه کوسه می باشد و از بینایی نسبتن بیشتری از گونه گیاهخوار برخوردارند نیز فک و دهان پنگوسیهای ماهیخوار بزرگ تراست چون انها طعمه های زنده را غافلگیر و شکار می کنند . ولی نوع گیاهخوار زمینه بدن نقره ای فام ، با خطوط طوسی رنگ افقی دارد که از دم تا ناحیه سر کشیده شده و دو جفت سبیل باریک در در دو طرف دهان قرار گرفته است که به رنگ سفید و زال هم دیده می شود . این ماهی ها دارای فلس نیستند و پوستی لیز و براق دارند . گونه گیاهخوار این ماهی دارای بینایی بسیار ضعیفی است و بیشتر از طریق بویایی و گیرنده های حسی واقع در ناحیه سبیل ها غذا را پیدا می کند به همین دلیل هم ماهی شدیدا ترسویی است و چندان مناسب آکواریوم نیست . با کوچکترین ضربه ای که به شیشه آکواریوم وارد بیاید این ماهی ها دچار ترس و استرس می شوند و گاه از آب به بیرون می جهند . حتی خاموش و روشن کردن پمپ هوا یا فیلتر و یا چراغ بالای آکواریوم و رد شدن از جلوی آکواریوم هم باعث وحشت این ماهی ها می شود که گاه به خودشان آسیب وارد می آورند و دچار استرس ماهی های دیگر می شوند . همین مساله باعث شده است تا مناسب نگهداری در آکواریوم نباشند و در واقع این ماهی ها رو در استخرهای سیمانی و طبیعت نگهداری می کنند و پرورش می دهند . نوع گیاهخوار این ماهی باید حتما بصورت گروهی نگهداری شود و اگر بصورت تک باشد غذا نمی خورد و اعتصاب می کند و خواهد مرد . از نکات مهم دیگر در نگهداری این ماهی ها این است که آکواریوم آنها باید دارای نور متوسط و یا ضعیفی باشد و اگر نور شدید باشد این ماهی ها در نقطه ای که نور ضعیف تر باشد جمع می شوند و دائم در آن منطقه بالا و پایین می روند . حتا نور شدید باعث استرس بیشتر آنها می شود!

فقط گونه گوشت خوار این ماهی است که بعلت بینایی قوی تر و آرام تر بودن از جهت استرس , مناسب نگهداری با گونه های گوشتخوار است . در ضمن ارزش نوع گوشتخوار این ماهی به باله های بلند آن است و هر چقدر باله هایش بلند تر باشد ارزش بیشتری دارد . نوع گوشتخوار، از ماهی های ریز زنده و غذاهای گوشتی مثل دل چرخ شده با میگو بخوبی تغذیه می کند . این ماهی همه چیز خوار هست و در حوضچه های سیمانی آنها را با موز و سبزیجات و برنج و قطعات ماهی و مرغ و گوشت و کاهو و ژلاتین تغذیه می کنند . نیاز به مکانی وسیع برای شنا کردن دارند و بهتره کمتر از 3 عدد نگهداری نشوند و بهترین حالت 4 تا 6 عدد است . پنگوسیها نسبت به تغییر دما و کاهش آن بسیار حساسند و در صورت پائین بودن دما دچار بیماری سفیدک می شوند. دمای 26 تا 28 درجه و آبی با درجه کمی اسیدی رو می پسندند . مشکلی که در موقع حمل و نقل این ماهی ها بوجود می آید این است که گاهی دچار استرس می شوند و وقتی به آکواریوم انداخته می شوند تا مدتی وارونه و بی حرکت در آب غوطه ور می مانند که باعث وحشت آکواریومیست های کم تجربه می شود ! اما بعد از مدت کوتاهی کم کم ماهی به حالت عادی بر میگردد و شروع به شنا کردن می کند . این حالت اغلب برای ماهی های درشت تر اتفاق می افتد . درب آکواریوم رو برای این ماهی حتما باید بست چون این ماهی از آب به بیرون می جهد . این ماهی بطور خاصی علاقه زیادی به خوردن نخود فرنگی پخته که پوستش را کنده باشند و کمی له شده باشه دارد .این ماهی جزو ماهی های با دوام است و می توان  با تمام انواع شارک ها در یکجا نگهداری کرد . این ماهی ها همچنین در جنوب شرقی آسیا طرفداران زیادی در ورزش ماهیگیری دارند  .تولید مثل پنگوسی ها در شرایط خاصی انجام می شود و نیاز به هورمونهایی مثل Clarius دارد . 

این گونه از ماهیان بزرگ در کشورهای جنوب شرقی آسیا همچون تایلند ، مالزی و ویتنام یافت می شوند . کوسه ی ملون یا پنگوسی نامی است که به این ماهی اطلاق می شود و علتش هم به خاطر نحوه ی شنا کردن آن در میانه ی آب و یا شباهت ظاهری اش با هم نام خود(کوسه) می باشد . این ماهیان به خانواده ی پنگاسیده ها (PANGASSIDAE) تعلق دارند . این خانواده شامل تعدادی ماهی است که همگی بومی جنوب شرقی آسیا بوده و حداقل تا 45 سانتیمتر رشد می کنند . به جهت اندازه ی بزرگ و زندگی جمعی آنها اغلب شکار شده و به عنوان غذا مورد استفاده قرار می گیرند . پنگوسی می تواند به وزنی بالغ بر 15 کیلوگرم برسد و بزرگی در حدود 120-100 سانتیمتر داشته باشد . سرعت رشد بسیار بالائی دارند و در عرض 4 سال به بلوغ جنسی می رسند . پنگوسی ماهی بسیار عصبانی است . همچنین قدرت بینایی اونیز بسیار ضعیف است .دمای مناتسب برای این ماهی ۲۵-۳۰ درجه بوده و به آب سبک و یا کمی سنگین نیاز دارد. این عصبانیت و هیجان اغلب هنگامی که بصورت انفرادی نگهداری شوند تشدید می شود . برای جلوگیری از ترسیدن ماهی که موجب آسیب به خود ماهی و همچنین به دکوراسیون آکواریم می گردد از ضربه زدن به شدت بپرهیزید . این ماهی در عمیق ترین نقاط رودخانه ها می ماند و بدین ترتیب در فصول بارانی یافت می شود . برای رشد بهتر و همچنین شادابی ماهی سعی کنید بیشتر از 3 تا از این ماهی را داشته باشید ولی به خاطر داشته باشید که با بزرگتر شدنشان حس انزوا طلبی و همچنین محدوده طلبی آنها در مقایسه با قبل افزایش می بابد . در اسارت اندازه ی این ماهی ها به بیش از 55 سانتیمتر نمی رسد . ماهیان شاداب و فعالی هستند ولی از بینائی ضعیفی برخوردارند که این امر موجب زود عصبانی شدن آنها می شود . این ماهیان در آبهایی با جریان تند زندگی می کنند و در هنگام جفت گیری در خلاف جهت آب مهاجرت می کنند . از آکواریومی با روشنائی زیاد و دکوراسیون کم خوششان می آید و برای تداعی کردن زاد بومشان بهتر است از چند گیاه شناور نیز در آکواریوم استفاده شود . آکواریوم گیاه کاری شده ی بدون دکوراسیون مناسب ترین تانک برای نگهداری آنها می باشد . پنگوسی به فضای زیادی برای شنا کردن نیاز دارد و چنین آکواریومی علاوه بر قرار دادن چنین فضایی در اختیار ماهی ، موجب عدم احساس شلوغی توسط ماهی می شود . ضربه زدن به شیشه ، روشن کردن ناگهانی لامپ آکواریوم و حرکات ناگهانی موجب ترسیدن این ماهی می شود که در چنین حالتی ماهی خود را به اطراف تانک می کوبد و پس از مدتی در کف تانک به پشت یا بغل دراز می کشد و یا به سطح آب و یا گوشه ای از آکواریوم پناه می برد . پس از مدتی دوباره به حالت عادی برمی گردد و شروع به شنا کردن معمولی می کند . این ماهی در جوانی گوشتخوار است ولی با بزرگ شدن به سمت گیاه خواری پیش می رود . در جنوب شرقی آسیا پنگوسی در حوضچه هایی نگهداری و تکثیر می شود و توسط پس ماند آشپزخانه ها ، موز، سبوس برنج و برنج پخته تغذیه می شوند . این ماهی در اسارت بطور طبیعی تکثیر نمی شود . تکثیر آن از طریق تزریق هورمونهای Clarius و ... انجام می شوند . بدین ترتیب تخم ها از ماهیان نر و ماده جدا شده و در ظرفی ریخته می شود و باهم مخلوط می گردند ، تخم ها در دمای 30 درجه پس از 30-24 ساعت فیلتراسیون بیرون می ایند و تبدیل به بچه می شوند.غذاهای گیاهی و گوشتی متنوع برای سلامتی آنها بسیار مناسب است . همچنین می توان از غذاهایی چون : میگو ، پلت ها و کرم خونی اسفناج سبوس برنج و سایر غذاها استفاده کرد . ممکن است در هنگام نقل و انتقال و بخصوص زمانی که بصورت انفرادی نگهداری می شوند قهر کنند و غذا نخورند ولی جای نگرانی نیست می توان با دادن غذا مورد علاقه شان آنها را به روال عادی باز گرداند . یکی از غذاهای پیشنهادی مخلوط غذاهای گیاهی چون اسفناج ، کاهو یا نخود فرنگی و ... سبوس برنج ، مرغ ، ماهی و ژلاتین است. بعد از مخلوط کردن مقداری ویتامین C و سایر ملزومات ماهیان ، به صورت یخ زده در اختیار آنها قرار دهید .