دیسکس

 

معرفی دیسکس: 

دیسکس از خانواده سیچلایدها بوده و بومی آمریکای جنوبی می باشد. این ماهی ها تا حدود 18 – 15 سانتیمتر رشد می کنند. دیسکسها دارای انواع رنگاهی گوناگونند. مانند دیسکس آبی، قهوه ایی، سبز که معمولا در 15 ماهگی بالغ می شوند . جفتها معمولا داخل گله خودشان همدیگر را انتخاب کنند. یکجفت مولد دیسکس خوب از تخمها مراقبت می کنند. و معمولا هر 15 روز یکبار تخمریزی انجام می دهند. آب دیسکسها باید دارای سختی 3 تا 5 درجه DH باشد و دمای آب آنها 27 درجه سلسیوس ثابت باشد و نیز باید تا حدودی اسیدی باشد . اگرچه دیسکوس ها ماهیان صلح جویی هستند ولی نگه داری آنها بصورت جداگانه در تانک توصیه می شود زیرا دمایی که آنها نیارمند آن هستند از دمای قابل تحمل بسیاری از گونه ها بالا تر است. و با وجود این بهتر است به ماهیان صلح جو و گرما دوست چون تترایل کاردنیال، لوچ دلقک و … نگه داری شوند. دیسکوس ها نباید با آنجل هایی که از بیماری انگلی رنج می برند نگهداری شوند.دیسکس ها باید در تانکهای بزرگ و دراز با کف پوش نرم و لایه ای از گیاهان شناور به منظور کنترل و کمتر کردن نور نگهداری شوند. سنگ و یا صخره ها نباید به قدری بزرگ باشند که فضای شنا کردن را از آنها بگیرد. توجه ویژه ای نیز باید به کیفیت آب نمود. تعویض مرتب قسمتی ازآب یکی از نیاز های اساسی این ماهی هاست. به دلیل این که تشخیص جنسیت آنها تا حدی مشکل است، بهترین راه داشتن 6 ماهی کوچک برای انتخاب جفت می باشد. اگر آنها در شرایت مطلوب نگهداری شوند( آب نرم و کمی اسیدی با تعویض هفتگی مقداری از آب ) دیسکوس ها راحت تر در آکواریوم تکثیر خواهند شد ولی باز هم تکثیر آنها امری مشکل است. دیسکسها تخمهایشان را روی اشیاء شیب دار می گذارند. معمولا 48 ساعت بعد از تخمگذاری تخمها باز خواهند شد. لاروهای دیسکس سه روز احتیاج به هیچ غذایی ندارند چون از کیسه زرده ایی مجهز که در زیر شکم دارند تغذیه می کنند. از صبح روز چهارم بعد از تولد لاروها به بدن والدین خود می چسبند و از لعابی که از پوست آنها تراوش می شود تغذیه می شود تغذیه می کنند. بعضی معتقدند که تخمهای خراب و تجزیه شده که رشد باکتریها را همراه دارد می تواند غذای چند روز لاروهای دیسکس باشد ولی چیزی که ثابت شده است حضور والدین در هر حالت برای غذا دادن و پرورش لاروهای دیسکس کاملا واجب ضروری است. زمانیکه بچه ها بخوبی شنای آزاد پیدا کنند و بتوانند نوزادان میگو را بخورند می توان والدین را از آنها دور ساخت و مولدین را برای نوبت بعدی تخمریزی آماده ساخت. تعویض آب به رشد و شادابی بچه های دیسکاس کمک می کند. زیرا آب دیسکسها بر اثر مدفوع و غذاهای اضافی و مانده در آکواریوم آلوده و کمی اسیدی می شود که در نتیجه آب باعث سوختن لبه های باله و دم آنها خواهد شد. از طرفی دیگر بر اثر تبخیر آب املاح موجود در آب مانند نمکهای کلسیم و منیزیم باقی می مانند و آب را سنگین می کنند که برای دیسکسها قابل تحمل نیست. بنابراین بهتر است همواره باندازه ایی که آب تبخیر می شود. به همان اندازه هم شما آب از آکواریوم خارج کنید. سپس آب آماده و مناسب اضافه کنید تا همواره تعادل بین املاح موجود در آب و سختی آب برای دیسکسها برقرار باشد.ماهیانی همچون سیچلاید و دسته سیمفیسادن (symphysodon) از خانواده Discus از دید بسیاری از پرورش دهندگان ماهیانی هستند که شدیدا به آب تازه و در نتیجه تعویض آب نیاز دارند. به این ترتیب Discus که به عنوان شاه ماهی آکواریم شناخته میشود ظاهری زیبا و جذاب و رفتاری فوق‌العاده دارد.آب با دمای پایین استرس زاست و بمرور زمان باعث از بین رفتن Discus میشود و بخصوص باعث آسیب پذیر شدن نسبت به تاژکهای(Flagellate ) رودوی یا هگزامیتا میشود. بهترین دما برای این ماهی بین 30ـ28 درجه سانتیگراد است و دماهای بالاتر تا 32 درجه سانتیگراد برای زمانی که ماهی به خانه جدید خود منتقل میشود.دمای بالا نیروزاست و ازاین رو تا ماهی‌ها به محیط جدید عادت کنند برایشان مفید است. دمای بالای آب برای زمانی که ماهی تحت درمان است نیز مفید است چراکه سرعت سوخت و ساز بدن ماهی را افزایش میدهد و موجب تاثیر گذاری سریعتر داروها نیز میگرددشما باید قبل از آوردن Discus خود به خانه تانک آب آماده و فیلترهای رشد کرده داشته باشید. این کار اشتباهی است اگر تصمیم دارید ابتدا ماهی را خریده و سپس تانک آن را آماده کنید چراکه این روش قبلا امتحان شده و در اکثر موارد نتایج نام مطلوبی بدست آمده. اگر شما بدفعات یا بصورت مداوم آب را عوض نمیکنید فرقی نمیکند که شما چه فیلتری استفاده میکنید(تا زمانی که فشار زیادی نداشته باشد ). بسیاری از پرورش دهندگان Discus که از اسفنجهای بزرگ تصفیه کننده آب در تانکرهایی با حداکثر 110 لیتر آب (که زیاد شلوغ نیستند) استفاده میکنند از آن راضی هستند. برای تانکرهای بزرگ با تعداد بیشتر ماهی باید از سیستم تصفیه قویتری استفاده کرد. اگر شما در ابتدای کار هستید و از ماهی های کوچک نگهداری میکنید از نوع اسفنجی که باکتری‌های فیلتر زیستی در آن رشد کرده میتوانید براحتی استفاده کنید و اگر نمیتوانید صبر کنید تا باکتری‌ها بطور طبیعی رشد کنند میتوانید از باکتریهای مخصوص تسریع رشد آن استفاده کنید. با این کار امکان انتقال بیماری با یک اسفنج کهنه و پیر را نیز کاهش میدهید. برای 6 Discus جوان (5 تا 5.7 سانتیمتری) تانکری با 75 لیتر ظرفیت مناسب است و برای اینکه بتوانید از آن برای بلند مدت استفاده کنید تانکری 110 لیتری مناسب تر خواهد بود.معمولا بهتر است که ما کار خود را با 6 ماهی شروع کنیم و حداقل این رقم 3 ماهی خواهد بود زیرا امکان دعوا بین دو Discus وجود دارد و ماهی سوم در واقع میتواند نقش میانجی و خنثی کننده حس پرخاش جویانه دو ماهی دیگر را داشته باشد. با وجود این ، در دعواهای بین Discus های کوچک امکان کشته شدن یکی از آنها وجود ندارد و این صحنه نه دیدنی است و نه اینکه سودی برای هیچیک از دو ماهی دارد. نهایتاً بهترین راه اینست که در ابتدا 3 جفت ماهی را در یک آکواریم قرار دهیم و بمرور زمان ماهیهای ضعیفتر را از این جمع خارج کنیم. در نهایت کار به جایی میکشد که تنها 2 ماهی در آکواریم خواهند ماند و این دو ماهی جفتی بسیار ارزشمند خواهند بود که احتمالا بزودی شروع به تخم ریزی خواهند کرد .
آماده سازی آکواریوم برای نگهداری از ماهی دیسکس: 

اولین قدم برای نگهداری ماهی دیسکس این است که با محیط طبیعی زندگی این آبزی زیبا آشنا شویم تا بتوانیم شرایط زندگی دیسکس را در یک محیط مصنوعی برای این موجود زیبا شبیه سازی کنیم.محل زندگی این ماهی در رودخانه های آمازون می باشد که آمازون شامل بخشهایی از ونزوئلا، کلمبیا، برزیل و پرو است،این مناطق وسیع در فصول بارانی از طریق آب در ارتباط هستند و به همین دلیل این ماهی را می توان در آبهای کوچک آمازون یافت.بارانهای سنگین به طور جدی در دسامبر شروع به بارش میکنند اما سطح آب رودخانه تا ماه ژانویه تغییری نخواهد کرد .جالب است بدانید سه نوع آب در آمازون وجود دارد : آب سیاه ،آب پاک و آب سفید .

• آب سیاه تمیز بسیار شبیه چای پاک و سیاه است .این آب ناشی از وجود اسیدهای هیومیک است که در داخل رودخانه ها در طول فصلهای باران نفوذ میکنند .
• آب پاک در بسیاری از موارد در رودخانه هایی که به طور واقعی از قسمت اصلی آن تجزیه شده اند در طول فصول خشک سال زمانی که آبهای آمازون به پایین ترین نقطه خود میرسد یافت می شود . این رودخانه های کوچک معمولاً کف شنی دارند
• آب سفید که ترکیبی از دو مورد فوق می باشد و مانند تمام آب آمازون بدون سدیم ، کلسیم و منیزیم ندارند ، می توان مطمئن بود که سختی کل بسیار پایین است.

در این آبها ست که می توان ماهی دیسکس یافت.یعنی آبی که سبک باشد که اصلی ترین فاکتور برای دارندگان ماهی دیسکس بشمار می رود . دانستن شیمی آب بسیار مهم می باشد که به صورت جامه و کامل توضیح داده خواهد شد .اولین قدم برای ورود به دنیای شیمی ابزار لازم این کار است که ما از ساده ترین ابزار ممکن استفاده خواهیم کرد و شایان ذکر است که هدف کلی کمک به دوستان برای لذت بردن از نگهداری این ماهی زیبامی باشد .

آب مورد استفاده برای آکواریوم دیسکس
اکثر آبهای لوله کشی منازل با تغییر اندکی برای Discus مناسب خواهند بود. اگر شما از آب شیر منزلتان برای نوشیدن استفاده میکنید این آب قطعا ماهی شما را نخواهد کشت (البته در بعضی کشورها از آب شیر برای نوشیدن استفاده نمیشود). اگر ماهیان شما در سن و در حال تولید مثل هستند باید کلر(chlorine) و کلرین (choloramine) را از آب جدا کنید و pH آنرا تغییر دهید ولی سختی آب مشکل حادی ایجاد نمی‌کند. بهترین آب برای Discus آب با سختی پایین که کمی اسیدی باشد ، است. با اینحال بسیاری از پرورش دهندگان Discus های جوان خود را در آب شیر معمولی دیکلره شده ( منظور از دیکلره ، جداسازی کلر از آب است) و با phکمتر نگهداری میکنند.این مسئله خیلی اهمیت دارد که قبل از درست کردن آکواریم ، کیفت آبی را که ماهی شما قبلا در آن بوده را آزمایش کنید یا بپرسید. اگر ماهی مورد نظر شما در آب با pH خنثی نگهداری میشده شما نیز باید در ابتدا آبی با همان کیفیات در آکواریم خانه خود فراهم کنید به جای اینکه از pH های معمول 6 و 6.5 استفاده کنید و همیشه سعی کنید که تغییرات اعمال شده در آب همواره به تدریج صورت گیرد.معمولا بسیاری از Discus ها را در آب با pH بسیار پایین 4.5 نگهداری میکنند البته آنهایی را که در شرایط تولید مثل هستند و بصورت وحشی از زیستگاهشان گرفته شده اند نه ماهی های جوانی را که در آکواریم بدنیا آمده اند. ماهی هایی که در حال رشد هستند معمولا در pH 6.5 نگه داری میشوند چون امکان اینکه در آبی با pH کاملا متفاوت قرار بگیرند بسیار کم است.روشهای زیادی برای تغییر pH آب وجود دارد که از جمله آنها عبارتند از مواد از پیش آماده شده و یا کودهای تصفیه کننده. بنابراین انتخاب هر یک از این روشها به سلیقه شخصی خودتان بستگی دارد.یکی از وسایلی که بسیار اهمیت دارد pH سنج است. شما باید همواره از اندازه pH بطور دقیق مطلع باشید ولی بسیاری از این وسایل اندازه گیری دقت لازمه کار پرورش دهندگان Discusا ندارند. PHبا آب در ، برخی موارد راحت تبخیر میشود و از آب آکواریم شما کاسته میشود بنابراین PH آب باید دائما اندازه گیری شود.

پوشش کف آکواریومخیلی وقتها شنیده ایم که بهتر است برای کف آکواریم Discus از هیچگونه پوششی استفاده نکنیم. Discus  در انواع آکواریمها منجمله آکواریمهای تزیینی که پر از گیاهان آبی و جانوران دیگر هستند و یا آکواریمهای کاملا خالی که معمولا توسط دیگر پرورش دهنده ها توصیه میشوند ، قابل نگهداری است. اما بهتر است از یک لایه نازک ماسه بسیار ریز در کف استفاده کنیم و بدین ترتیب تخلیه آب نیز آسان تر میشود چراکه ماسه ها فضولات ماهی ها را در زیر خود پنهان میکند و ماهی نیز از بازی با شن لذت میبرد و برای پیدا کردن غذا در ماسه ها میدمد. ولی معمولا با نگه داشتن Discus در آکواریم بدون کف پوش دچار مشکل نمیشوید اما اگر تصمیم به این کار گرفتید فراموش نکنید که حتما جداره خارجی کف آکواریم را رنگ بزنید و یا به نحوی بپوشانید تا ماهی خارج آکواریم را نبیند در غیر اینصورت در روحیه آنها تاثیر گذاشته و باعث ترسو و خجالتی شدن آنها میشود.به غیر از لایه ماسه که در کف آکواریم ریخته میشود خوب است که از تکه چوبهایی که از خزه پوشیده شده اند و از گیاهان معلق در آب همچون باقلای آبی و از کوزه های گلی که از ماسه و گیاهان دیگر پر شده اند استفاده کنیم. یک لامپ فلوروسنت با یک حباب گرم و یک حباب سرد نیاز گیاهان را به نور تامین میکنند. ولی به یاد داشته باشید که روشن شدن ناگهانی آکواریم Discus باعث عکس العمل ناگهانی و جهش آن میشود که با استفاده از گیاهان غوطه ور در آب – که جلو رسیدن ناگهانی نور به Discus را میگیرند - براحتی میتوان از این مسئله جلوگیری کرد.با تمام این تفاسیر برای تانکر بیمارستان Discus یا تانکر قرنطینه از ماسه یا هیچ تجهیزات دیگری استفاده نکنید. اگر اولین باری است که از Discus نگهداری میکنید مسلما تانکر اولیه شما محل قرنطینه نیز خواهد بود. در این صورت تانکر آب باید به غیر از فیلتر و هیتر و چراغها خالی از هرگونه تجهیزات اضافی باشد. دلیل این بی تجملی اینست که شما بتوانید ماهی خود را بدقت زیر نظر بگیرید و از صحت و سلامت آن اطمینان حاصل کنید چراکه خیلی وقتها ماهی سعی در پنهان کردن خود در پشت گیاهان ، از چشم شما میکند.و اگر قصد مداوای ماهی را دارید وجود گیاهان و ماسه و دیگر تزیینات بی فایده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمینان از سلامت ماهی میتوانید دیگر تجهیزات و تزیینات را اضافه کنید. این دوره قرنطیه نباید کوتاهتر از 15 روز باشد. اگر میخواهید به آکواریم Discus خود ماهی دیگری اضافه کنید ابتدا آنرا در تانکری حدااقل 38 لیتری نگه داری کنید تا زمانی که کاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شوید .